Het is even rustig op het front. Gelukkig maar, want paps en mams vinden dat het al hard genoeg gaat. We zijn op Koninginnedag met z'n drieën gezellig naar de rommelmarkt in het Leeghwaterpark gegaan. En daar hebben we, tot groot plezier van Loeki, boekjes, buitenspeelgoed, een bolderkar én een mooie rooie fiets gekocht. Waar ze prompt niet meer vanaf wilde. Dikke tranen toen papa en mama besloten dat het toch écht prettiger was voor de enkels van de slenterende mensen om ons heen als ze in de wandelwagen ging zitten.Nu ze redelijk fanatiek de trap op klautert, vond ze het tijd om de trap af te klauteren. Gelukkig mag dit nog onder begeleiding van mama (handje vast houden) en doet ze voorzichtig aan treedje voor treedje. Helemaal trots is ze als ze weer beneden staat!
We zijn ook erg blij dat we verhuisd zijn. We hebben nu een lekkere tuin waarin Loeki kan spelen. Sinds we een emmertje met krijt voor haar hebben gekocht, ziet onze tuin er ook op de terrastegels en de muren van de schuur heel fleurig uit. Gelukkig klikt het ook leuk met onze buren en vooral de buurkinderen... Met andere woorden, we zijn nieuw, hebben een klein kindje, hebben een tuin met glijbaan, knikkerput en een bak vol buitenspeelgoed (inclusief golfset) en zijn dus mateloos populair bij de andere kinderen in de buurt. Laatst was Loeki lekker met opa Bobby naar de markt, en hadden papa en mama een tuin vol buurkindertjes...
