December: 38 maanden

TV kijken is een grote hobby van Loeki. Gedoseerd uiteraard. En daarbij is Dora nog steeds favoriet! En Loeki gaat ook steeds fanatieker meedoen. Dus af en toe worden papa en mama opgeschrikt uit hun bezigheden met een keihard geschreeuwd; "Swieber niet steeeeelen!"

Loeki heeft meer met cijfers dan met letters. Getallen lezen kan ze al een tijdje. Nu begint ze ook tientallen te lezen (nou ja, alles tussen de tien en negentien dan hè). En voorzichtig aan begint ze te rekenen. Twee plus twee schudt ze moeiteloos uit haar mouw. Het cijfer nul was nog wel even een uitdaging. Maar ook die heeft ze inmiddels volledig door. En eureka, ze kan haar eigen naam schrijven! De e vindt ze de moelijkste letter, maar toch, met enige begeleiding lukt het al aardig.

Sinterklaas is in aantocht. En meer dan vorig jaar wordt er naar hem uitgekeken. Eerst de intocht in de Zuidoostbeemster, gezellig met oom Peter en tante Saffira. En dan ook nog 5 december vieren in Oosthuizen. Eén groot feest. Met veel cadeautjes. En als oma Lia aan Loeki haar allerlaatste cadeautje wil geven zegt Loeki "Hoeft niet meer hoor oma, ik heb al genoeg cadeautjes!"

Na Sinterklaas is mama jarig. En na mama’s verjaardag volgt Kerstmis. De Kerstman, daar doen we niet aan bij ons thuis. Dat is gewoon een verklede kerel met een witte baard en een rood pak (waar ken ik die toch van?). Dat maakt het leven van papa en mama een stuk eenvoudiger. En tsja, waarom vieren we eigenlijk Kerstmis? Mama legt uit dat met Kerstmis het kindje Jezus is geboren. En Loeki zou Loeki niet zijn als ze niet zou vragen waar het kindje Jezus dan nu is… Nou mama, ga er maar aan staan! Toch maar alles uitgelegd. En gelukkig accepteert Loeki mama’s zeer gesimplificeerde versie van het verhaal.

Kerstavond hebben we ouderwets bij de familie Prawirodirdjo gevierd. Een ouderwets buffet waarvoor iedereen iets had meegenomen. Erg gezellig! Eerst kerstdag was voor ons zelf. Het was mooi weer, wel fris, maar goed weer om een stukje te fietsen. Van de overblijfselen van het buffet hebben we heerlijk gepicknickt in het mooie Beemsterland. Tweede kerstdag was weer reuze knus bij de familie Griffioen te Scheveningen. Ook daar was het erg gezellig!

Met oud&nieuw was het vooral koud. IJskoud wel te verstaan. Zo ijskoud, dat de ijsbaan open was. En oma Lia had voor Loeki mooie rode schaatsen (krabbetjes) gekocht. De eerste keer vond madammeke het nog wel een beetje eng, en ging ze bibberend en bevend over het ijs. De tweede keer stond ze al redelijk stevig op haar benen en de derde keer zei ze: "Ik kan het zelf wel hoor!" En dat heeft ze ook meteen maar even laten zien.

November: 37 maanden

Het feest kan beginnen, want Loeki is binnen! En vooral ook erg jarig! Het feestvarken wordt weer overladen met cadeaus waaronder (tot groot plezier van mama en papa) veel boekjes. Een echte kindermuis voor aan mama’s laptop mét een leuk spelletje erbij, een mooie winterjas van oma Lia en opa Bob, een Dora wereldbol van oma Toos en opa Ruud en ga zo maar door! Het is weer een gezellige chaos, maar voor volgend jaar moet mama iets anders verzinnen. Het is nogal druk en Loeki heeft het aan het eind van de dag écht wel gehad. Als we haar in haar pyjamaatje hebben gehesen snikt ze: ‘Mama, mogen de slingers er af???’

Wanneer mama gaat lunchen met Türkan bij het Hoedje van de Koningin, mag Loeki mee. Hoewel er de meest lekkere (en ingewikkelde) broodjes, salades en snacks op het menu staan, gaat Loeki gewoon voor de witte boterham met hagelslag. Met echte boter. Dat dan weer wel. We zitten midden in de zaak en als Loeki vakkundig het kuipje van de boter heeft opengepulkt, komt een dame naast ons staan die haar jas aan trekt. Ze bekijkt Loeki aandachtig, die inmiddels driftig haar boterham aan het besmeren is. Dan zegt de dame tegen Loeki: ‘Kindje, wat doe je dat goed zeg!’ Waarop Loeki droog antwoord: ‘Ja hoor, dat doe ik al jaren!’

Deze maand zijn papa en mama geïnterviewd voor de het blad Groter Groeien. Op de foto waren we al eerder geweest, dus nu is het artikel compleet. Heel leuk! Het nummer komt in februari uit en papa en mama zijn érg nieuwsgierig!

En, niet te vergeten, deze maand is Loeki op vakantie geweest met oma Toos, opa Ruud en Ilse naar Pipodorp! Vier hele dagen weg. Papa en mama hebben genoten! O ja, en Loeki ook… Opa en oma hadden de dames eerst samen op een kamer gelegd, maar toen ze midden in de nacht hand-in-hand in de slaapkamer van opa en oma stonden met de mededeling: ‘We zijn wakker!’ zijn ze toch maar apart gaan slapen. De kinderen hebben genoten. Volgend jaar weer!!!

Het alfabet vindt Loeki nog steeds bere-interessant. Wanneer oma Lia met Loeki buiten loopt, wijst Loeki op de borden op de straat de letters aan die er op staan. Eerst denkt oma Lia dat het toeval is, maar als ze het daarna nog een keer doet weet ze het zeker, Loeki kan al letters lezen!

En wat Loeki ook goed kan is liedjes zingen. Je moet niet af gaan op de melodie, want die mist nog vaak, maar de tekst kent ze na een keer of drie voorzingen volledig uit haar hoofd! Favoriet is ook papegaaitje-leef-je-nog, mèt uiteraard het bijbehorende handjeklap.

Leuk is ook dat je steeds beter kunt zien welke trekjes Loeki van mama heeft en welke van papa. Nou ja, leuk… soms ook wel hèèl confronterend. Als we ’s avonds gezellig aan tafel zitten hebben papa en mama een discussie, papa is tegen en mama voor. Als papa wat tegen mama zegt, en mama even stil valt, neemt Loeki het naadloos over. Met exact dezelfde argumenten die mama zou gebruiken overtuigt ze papa. En mama kijkt sprakeloos toe!

BloggerDeBlog

Lieve lezers van Loeki's Blog. Door allerlei omstandigheden is het mij een paar maanden niet gelukt om Loeki's blog bij te houden. Vanaf nu gaat dat veranderen, de aankomende weken publiceer ik om de paar dagen een nieuwe update! En daarna werk ik haar blog weer trouw maandelijks bij.

Wil je een berichtje krijgen als Loeki's blog een update krijgt? Stuur dan even een hyve-je of een mailtje naar mij, dan zet ik je op de verzendlijst!

Liefs,
Bianca