Februari: 40 maanden

Net als vorig jaar gaan ook dit jaar oma Lia, mama en Loeki een lang weekendje de hort op. Pipodorp is het dit keer geworden. Voor kleine kinderen is dit een fantastisch oord. Logeren doe je in een oude koelcontainer die omgebouwd is tot pipohuis, inclusief gezellige serre en een ieniemienie douche met toilet. Twee slaapkamers, een keukentje en het feest is compleet. Het park is leuk opgezet, zodanig dat je wel privacy hebt maar dat de kinderen lekker kunnen ravotten. Er zit een mega-groot overdekte speeltuin bij (grootste van Nederland) en ook de entree van het 15 km verderop gelegen zwembad zit bij de prijs in begrepen. We lijken wel een reclamefolder zo, maar het was echt super leuk! We zijn nog naar het kabouterdorp geweest en hebben papa een mooie kaart gestuurd met een poepscheppende kabouter erop (had Loeki zelf uitgezocht hoor!). Op de laatste dag zijn we, slechts voor de vierde keer dat weekend, nog naar de overdekte speeltuin geweest. En Loeki moest twee keer worden verschoond! De eerste keer omdat ze zo druk aan het spelen was dat ze was vergeten dat ze moest plassen en het dus prompt in haar broek deed. De tweede keer omdat ze naast de dobberbootjes in het, gelukkig niet zo diepe, water stapte. Gelukkig pakt mama altijd complete garderobes in als we op vakantie gaan, dus hadden we nog schone kleren genoeg…

Regelmatig gaat Loeki logeren bij oma Toos en opa Ruud. Af en toe bivakkeert ze ook een nachtje bij oma Lia en opa Bob. Voor de rest slaapt ze lekker thuis in haar prinsessenbed. Maarrrr… heel spannend, ze gaat een nachtje bij Gina slapen! Hoewel Gina natuurlijk haar grote vriendin is vindt ze het toch nog een beetje griezelig in haar slaapkamer. Dus nemen de dames het er uitgebreid van op de bank beneden in de woonkamer, waar ze uiteindelijk in slaap vallen. En de volgende ochtend door Esta worden gewekt!

Ouderwets gezellig is het ook weer op de selamatan van Oma Syl. Hoewel de kleintjes van de familie geen idee hebben waarom we elk jaar toch bij elkaar komen in februari, vinden ze het wel bere-leuk! Iedereen neemt wat te eten mee waardoor we een heerlijke mix hebben van macaroni pan tot zalmquiche en van vanillevla tot agar-agar met vruchtjes. Oma Syl kan volgens mama dan ook niks anders doen dan vanaf haar wolkje naar beneden kijken en glimlachen!

Januari: 39 maanden

Het nieuwe jaar is begonnen! En in dit nieuwe jaar wordt Loeki vier jaar. Weliswaar pas in november, maar ja, met het uitzoeken van een goede school kun je niet vroeg genoeg beginnen. Dus papa en mama aan de slag. Samen met Saskia hebben we al eerder een scholentoer gedaan door Purmerend en de Zuidoostbeemster. Alle schoolpleinen bewonderd en overal naar binnen gegluurd. Uiteindelijk besloten om een afspraak te maken bij de Bloeiende Perelaer in de ZOB en bij de Klim-Op in Purmerend. Kwalitatief vonden we de Klim-Op net iets beter, maar uiteindelijk hebben we voor de meest praktische school gekozen, die bij ons om de hoek. Half oktober mag ze beginnen.

Hoewel Loeki het prima naar haar zin heeft bij Natasja, vinden we het ook leuk om nog contact te houden met Mirella, haar eerste gastouder. Zij heeft Loeki immers zien groeien van baby tot peuter! En Loeki heeft daar altijd met veel plezier gebivakkeerd. Dus als Mirella en Cor op visite komen is het groot feest. Zeker als we het grote ladeblok onthullen die ze van hen krijgt, gevuld met knutselspullen. Ze kan nog knutselen tot haar zesendertigste, frutsels genoeg!

In januari ook nog verdrietig nieuws. Aaron en Wendy gaan uit elkaar. Aaron woont tijdelijk bij oma Lia, waar Dewi dan ook af en toe logeert. En Dewi vindt dat sinds zij daar logeert, alles van haar is. Dus dat levert nog wel een strijd op als de beide kemphaantjes bij oma zijn op dinsdag. Maar gelukkig heeft oma Lia ook hoekjes in haar huis waar de dames af en toe even mogen uitrazen. Het grootste gedeelte van de tijd spelen ze trouwens wel lief met elkaar hoor, en met Gina natuurlijk die ook elke dinsdag van de partij is!

December: 38 maanden

TV kijken is een grote hobby van Loeki. Gedoseerd uiteraard. En daarbij is Dora nog steeds favoriet! En Loeki gaat ook steeds fanatieker meedoen. Dus af en toe worden papa en mama opgeschrikt uit hun bezigheden met een keihard geschreeuwd; "Swieber niet steeeeelen!"

Loeki heeft meer met cijfers dan met letters. Getallen lezen kan ze al een tijdje. Nu begint ze ook tientallen te lezen (nou ja, alles tussen de tien en negentien dan hè). En voorzichtig aan begint ze te rekenen. Twee plus twee schudt ze moeiteloos uit haar mouw. Het cijfer nul was nog wel even een uitdaging. Maar ook die heeft ze inmiddels volledig door. En eureka, ze kan haar eigen naam schrijven! De e vindt ze de moelijkste letter, maar toch, met enige begeleiding lukt het al aardig.

Sinterklaas is in aantocht. En meer dan vorig jaar wordt er naar hem uitgekeken. Eerst de intocht in de Zuidoostbeemster, gezellig met oom Peter en tante Saffira. En dan ook nog 5 december vieren in Oosthuizen. Eén groot feest. Met veel cadeautjes. En als oma Lia aan Loeki haar allerlaatste cadeautje wil geven zegt Loeki "Hoeft niet meer hoor oma, ik heb al genoeg cadeautjes!"

Na Sinterklaas is mama jarig. En na mama’s verjaardag volgt Kerstmis. De Kerstman, daar doen we niet aan bij ons thuis. Dat is gewoon een verklede kerel met een witte baard en een rood pak (waar ken ik die toch van?). Dat maakt het leven van papa en mama een stuk eenvoudiger. En tsja, waarom vieren we eigenlijk Kerstmis? Mama legt uit dat met Kerstmis het kindje Jezus is geboren. En Loeki zou Loeki niet zijn als ze niet zou vragen waar het kindje Jezus dan nu is… Nou mama, ga er maar aan staan! Toch maar alles uitgelegd. En gelukkig accepteert Loeki mama’s zeer gesimplificeerde versie van het verhaal.

Kerstavond hebben we ouderwets bij de familie Prawirodirdjo gevierd. Een ouderwets buffet waarvoor iedereen iets had meegenomen. Erg gezellig! Eerst kerstdag was voor ons zelf. Het was mooi weer, wel fris, maar goed weer om een stukje te fietsen. Van de overblijfselen van het buffet hebben we heerlijk gepicknickt in het mooie Beemsterland. Tweede kerstdag was weer reuze knus bij de familie Griffioen te Scheveningen. Ook daar was het erg gezellig!

Met oud&nieuw was het vooral koud. IJskoud wel te verstaan. Zo ijskoud, dat de ijsbaan open was. En oma Lia had voor Loeki mooie rode schaatsen (krabbetjes) gekocht. De eerste keer vond madammeke het nog wel een beetje eng, en ging ze bibberend en bevend over het ijs. De tweede keer stond ze al redelijk stevig op haar benen en de derde keer zei ze: "Ik kan het zelf wel hoor!" En dat heeft ze ook meteen maar even laten zien.

November: 37 maanden

Het feest kan beginnen, want Loeki is binnen! En vooral ook erg jarig! Het feestvarken wordt weer overladen met cadeaus waaronder (tot groot plezier van mama en papa) veel boekjes. Een echte kindermuis voor aan mama’s laptop mét een leuk spelletje erbij, een mooie winterjas van oma Lia en opa Bob, een Dora wereldbol van oma Toos en opa Ruud en ga zo maar door! Het is weer een gezellige chaos, maar voor volgend jaar moet mama iets anders verzinnen. Het is nogal druk en Loeki heeft het aan het eind van de dag écht wel gehad. Als we haar in haar pyjamaatje hebben gehesen snikt ze: ‘Mama, mogen de slingers er af???’

Wanneer mama gaat lunchen met Türkan bij het Hoedje van de Koningin, mag Loeki mee. Hoewel er de meest lekkere (en ingewikkelde) broodjes, salades en snacks op het menu staan, gaat Loeki gewoon voor de witte boterham met hagelslag. Met echte boter. Dat dan weer wel. We zitten midden in de zaak en als Loeki vakkundig het kuipje van de boter heeft opengepulkt, komt een dame naast ons staan die haar jas aan trekt. Ze bekijkt Loeki aandachtig, die inmiddels driftig haar boterham aan het besmeren is. Dan zegt de dame tegen Loeki: ‘Kindje, wat doe je dat goed zeg!’ Waarop Loeki droog antwoord: ‘Ja hoor, dat doe ik al jaren!’

Deze maand zijn papa en mama geïnterviewd voor de het blad Groter Groeien. Op de foto waren we al eerder geweest, dus nu is het artikel compleet. Heel leuk! Het nummer komt in februari uit en papa en mama zijn érg nieuwsgierig!

En, niet te vergeten, deze maand is Loeki op vakantie geweest met oma Toos, opa Ruud en Ilse naar Pipodorp! Vier hele dagen weg. Papa en mama hebben genoten! O ja, en Loeki ook… Opa en oma hadden de dames eerst samen op een kamer gelegd, maar toen ze midden in de nacht hand-in-hand in de slaapkamer van opa en oma stonden met de mededeling: ‘We zijn wakker!’ zijn ze toch maar apart gaan slapen. De kinderen hebben genoten. Volgend jaar weer!!!

Het alfabet vindt Loeki nog steeds bere-interessant. Wanneer oma Lia met Loeki buiten loopt, wijst Loeki op de borden op de straat de letters aan die er op staan. Eerst denkt oma Lia dat het toeval is, maar als ze het daarna nog een keer doet weet ze het zeker, Loeki kan al letters lezen!

En wat Loeki ook goed kan is liedjes zingen. Je moet niet af gaan op de melodie, want die mist nog vaak, maar de tekst kent ze na een keer of drie voorzingen volledig uit haar hoofd! Favoriet is ook papegaaitje-leef-je-nog, mèt uiteraard het bijbehorende handjeklap.

Leuk is ook dat je steeds beter kunt zien welke trekjes Loeki van mama heeft en welke van papa. Nou ja, leuk… soms ook wel hèèl confronterend. Als we ’s avonds gezellig aan tafel zitten hebben papa en mama een discussie, papa is tegen en mama voor. Als papa wat tegen mama zegt, en mama even stil valt, neemt Loeki het naadloos over. Met exact dezelfde argumenten die mama zou gebruiken overtuigt ze papa. En mama kijkt sprakeloos toe!

BloggerDeBlog

Lieve lezers van Loeki's Blog. Door allerlei omstandigheden is het mij een paar maanden niet gelukt om Loeki's blog bij te houden. Vanaf nu gaat dat veranderen, de aankomende weken publiceer ik om de paar dagen een nieuwe update! En daarna werk ik haar blog weer trouw maandelijks bij.

Wil je een berichtje krijgen als Loeki's blog een update krijgt? Stuur dan even een hyve-je of een mailtje naar mij, dan zet ik je op de verzendlijst!

Liefs,
Bianca

Oktober: 36 maanden

Onze kleine meid wordt groot. Gelukkig wel! We zijn voorlopig voor de laatste keer naar het consultatiebureau geweest. Fijn dat de zuster daar oprecht vraagt hoe het nu met papa is sinds zijn herseninfarct. En uiteraard de invloed die dit heeft gehad op Loeki. Gelukkig gaat Loeki er écht supergoed mee om. De conclusie van het consultatiebureau is dan ook: groeit goed, gewicht en lengte zijn prima in balans, mooie huid, precies volgens het boekje! Lekkere kletskous. Ziet er gezond uit!

En kletsen kan ze goed hoor. Soms heeft ze wel iets met een klok en een klepel. Zoals laatst bij Natasja. Loeki had heel goed gegeten, wel twee kinderbolletjes! Eén met smeerworst en één met Tante Meisjes. U zegt??? Gestampte Muisjes dus! Bleek later dat ze wel door had dat het gestampte muisjes waren, maar dat was in haar fantasie zo gruwelijk (welke idioot gaat er nu muisjes stampen en dan op zijn brood eten???) dat ze er maar Tante Meisjes van had gemaakt. Gelukkig hebben we haar kunnen gerust stellen met het feit dat het maar snoepmuisjes waren die worden gestampt. Pfieuw...

Nu papa een nieuwe fiets heeft (een driewieler met motor), is het nog de truc om daar een kinderzitje op te monteren. Opa Bob komt om dit klusje samen met papa te klaren. Het is een pittige klus, maar het lukt! Het fietstoeltje zit superstevig. Gelukkig maar, anders hadden we voor een flink bedrag de fiets moeten laten aanpassen. De volgende ochtend gaan we met zijn drieën op de fiets naar Natajsa. Loeki vindt het prachtig en ook papa geniet van zijn nieuw herwonnen vrijheid. Donderdagochtend gaat mama nog een laatste keer mee, en vanaf dan doen Loeki en papa het elke woensdag- en donderdagochtend samen. Kan mama ook genieten van haar nieuw herwonnen vrijheid, super!

Opa Bob is haar Beste Vriend. Hoewel dit wel wisselt al naar gelang de meest favoriete manpersoon die op dat moment in haar buurt is. Oom Peter Griffioen is ook met enige regelmaat haar Beste Vriend. En oom Aaron. En ze vindt mama Lief Van De Hele Wereld. Papa trouwens ook. En oma Lia. En oma Toos. En Opa Ruud. En... Loeki is echt een gezelligheidsdier. Net zo familieziek als haar moeder. Elke dag vraagt ze:"Wie komt er vandaag?" En als er niemand komt:"Waar gaan we dan naar toe?"

Gelukkig maar dat opa Bob haar Beste Vriend is. Want opa Bob mag Loeki haar haren wassen in bad. Mama mag dat natuurlijk niet. Want dan krijgt ze water in haar ogen, en water in je ogen is eng. Maar opa Bob mag het wel. Badderen is sowieso feest. En dus als wij 's avonds op visite zijn in Oosthuizen (of in Scheveningen), gaat mevrouw in bad. Als een koninginnetje hoor! Heerlijk gepamperd door de opa's en oma's. En mama en papa vinden het allang best, die krijgen een fris en schoon kind mee naar huis die voor ze de auto hebben uitgeparkeerd al heerlijk rozig ligt te slapen...

Loeki kan ook al heel goed klussen. Als opa Bob en oma Lia komen helpen om de bijkeuken in orde te maken, is Loeki er als de kippen bij! Van oma Lia mag ze de spijkertjes terug slaan in de achterkant van de keukenblokken. Gespannen en zeer geconcentreerd wijdt Loeki zich aan haar uiterst serieuze taak. Met groot succes overigens!

September: 35 maanden dl2

Loeki is een kindje dat duidelijkheid nodig heeft, en zoals alle kindjes, duidelijk grenzen. En soms worden papa en mama daar weer even mee geconfronteerd. Bijvoorbeeld bij haar nieuwe gastouder Natasja. Daar komen alleen jongetjes. Vooral Lars, het twee-jarige zoontje van Natasja, vindt Loeki nogal bedreigend. Dus steeds vaker geeft ze aan dat ze niet meer naar Natasja wil. En bij Natasja blijft ze stug op de bank zitten. Soms wil ze bijna mee doen met een spelletje, of moet ze toch lachen. En als Natasja haar dan ineens aankijkt, kijkt Loeki betrapt en zet ze weer een zielig gezichtje op. De draak! De maat is vol als ze op een ochtend thuis zichzelf zò over haar toeren maakt dat ze gaat spugen. Papa en mama worden erg boos en maken duidelijk dat ze hoog en laag kan springen, maar dat ze toch elke week op woensdag en donderdag naar Natasja gaat. Mokkend zit ze in de auto. Halverwege de ochtend belt Natajsa. Wat blijkt? Loeki is ineens een heel ander kind! Ze lacht en danst en dolt met Lars en geeft zelfs de hondjes eten uit haar hand! Gelukkig hebben we thuis geen behang…

Nog zo’n mooi voorbeeld. In mei begonnen we met zindelijkheidstraining. Na twee weken was ze zindelijk en na drie weken had ze er weer de brui aan gegeven. Mama had er genoeg van en op een mooie vrijdagochtend nam ze Loeki bij zich en zei: ‘Vanaf vandaag draagt Loeki geen luiers meer.’ Loeki ging uiteraard in haar brulstand en huilde de hele boel bij elkaar. Mama zei dat alle kindjes er aan moeten geloven, ook Loeki. Loeki vindt het een beetje eng en ze wil niet een grote meid zijn maar een klein leeuwtje. Mama zegt dat het toch moet, dus dat ze er één keer heel hard om mag huilen en dat het dan klaar is. Zo gezegd zo gedaan. Twee dagen later is mevrouw helemaal zindelijk...

Maar goed, terug naar de orde van de dag. Na haar fascinatie voor cijfers begint ze zich nu steeds meer in letters te interesseren. Het alfabet-lied is dan ook populair bij ons thuis. En ook de boekjes voor beginnende lezertjes. Als mama op een dag een boodschappenbriefje maakt, wil Loeki dat ook doen. Dus ze krijgt een gelinieerde blocnote en een pen. Tot onze grote verbazing schrijft ze, keurig op de regeltjes, in een soort geheimschrift (letters kunnen we het nog niet noemen) een boodschappenlijstje! En die moet uiteraard mee als we boodschapjes gaan doen…