Minder leuk was dat Loeki behoorlijk ziek is geweest in deze periode. Op zondag was ze een beetje koortsig, maandag ging het wel maar dinsdagavond haalden we haar met hoge koorts en galbulten over haar hele gezicht uit bed. Hup naar de dokterspost en daar constateerden ze een dubbele oorontsteking, een middenoorontsteking en een keelontsteking. De galbulten waren waarschijnlijk een reactie op de hoge koorts. Vanaf zondagmiddag tot en met woensdag had ze nauwelijks gegeten en gedronken, dus donderdag was D-Day: als ze dan niet beter ging drinken kwam een ziekenhuisopname in zicht. Gelukkig begon ze donderdag weer wat yoghurt te eten en pap te drinken. Na een antibioticakuur was ze redelijk opgeknapt, maar toch nog niet helemaal. Ze had na een week nog steeds koorts zo rond de 38,5. Dus op advies van de huisarts een tweede antibioticakuur erachteraan.Een dag voor we naar de huisarts gingen, hadden Loeki en mama, gewapend met een schroevendraaier, de batterijen van wat speeltjes vervangen. Bij de dokter stond een speelgoedtelefoon van Sesamstraat waar ooit wat leuke geluidjes en lichtjes in zaten. Na het ding goed bestudeerd te hebben komt dochterlief tot de conclusie dat hij het niet meer doet. Ze draait hem om, wijst op het batterijklepje en zegt: rijen?
Ze heeft een geheugen als een olifant. Als papa op zondagochtend even weg is om de auto te wassen (komt niet heel vaak voor...) vraagt Loeki aan mama een koekje. We hebben net gegeten dus mama zegt dat ze een koekje mag als papa weer thuis is. Een uurtje later komt papa weer thuis en als ze hem de tuin in ziet lopen roept ze enthousiast MAMA (=Loekiaans voor papa), rent naar de kast en haalt haar trommeltje met koekjes eruit. En met haar allerliefste blik haalt ze mama over om een koekje voor haar te pakken...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten