Loeki is net een kruising tussen een (lach)spiegel en een papegaai. Alles wat je doet, doet zij na. En alles wat je zegt, zegt zij ook na. Ze imiteert zelfs de TomTom! En nadat we op zaterdag gezellig wat op het terras hadden gezeten, pakt Loeki zondagochtend een notitieblokje en een pen, komt langs papa en mama en vraagt:"Drinken? Ja. Papa cola. Mama thee. Loeki fristi." En noteert vervolgens alles ijverig op haar blaadje. En daarna het ritueel nog een keer (of dertien...).Ze kletst écht de oren van je hoofd. De hele dag door produceert dat kleine mondje geluid. Vaak verstaanbaar, maar ook heel vaak vragen we of ze de ondertiteling even aan wil zetten. ´s Avonds bij het eten vertellen papa en mama elkaar vaak wat ze die dag hebben beleefd. En sinds kort doet Loeki ook mee. Helaas hebben we nog steeds het volumeknopje of het klepje van de batterij niet kunnen vinden, dus overstemt ze ons regelmatig.
Maar ze kan ook onverwacht schattig uit de hoek komen. Vaak leest mama haar voor, maar laatst zei ze tegen mama: `Mama zitten luisteren, Loeki lezen´. Vervolgens gaat ze op haar billen zitten met haar boekje op haar schoot en begint het verhaaltje precies na te vertellen zoals mama het haar voorleest.
Minder leuk was het toen ze deze maand van de trap rolde, helemaal van boven naar beneden! Gelukkig was er niks aan de hand en had ze zelfs geen blauwe plek. Ze was zich alleen een hoedje geschrokken, net als papa en mama trouwens.
Papa heeft van Wendy en Patrick een mooie tweedehands bakfiets gekregen. En dat vindt Loeki ook heel mooi. Trots zit ze in het bakje als we rondjes rijden door het dorp. En handig, want de boodschapjes passen er ook in.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten