De situatie bij Mirella komt niet meer goed. Zodra Bram de kamer in komt verstijft Loeki, gaat ze huilen, raakt vervolgens over haar toeren en stopt niet meer met spugen tot Bram weg is. In overleg met Mirella hebben we besloten dat Loeki niet meer komt op de dag dat Sam en Bram komen. En dat papa en mama op zoek gaan naar een andere oplossing.Loeki's sensitiviteit uit zich in de meest gekke dingen. Ineens is ze panisch voor vliegen. Hysterische huilbuien zijn het gevolg. Vaak tot grote schrik van papa en mama die geen idee hebben waar die grote dikke tranen ineens vandaan komen. Het hele punt is dat vliegen voor Loeki onvoorspelbaar zijn en dus oncontroleerbaar en dus onveilig. En dus iets om in paniek van te raken. Gelukkig hield de hysterie na een paar weekjes op. Of moet ik zeggen werd vervangen door een nieuwe... angst voor spinnen!
Elke avond voor Loeki gaat slapen hebben we een vast avondritueel. Papa stopt haar onder de douche, mama legt de spulletjes voor de nacht en de kleren voor de volgende dag klaar. Dan droogt mama Loeki af en start het ritueel! Eerst een groupshug met zijn drietjes. Dan jagen we de spoken uit de kamer en dat gaat als volgt:
Mama zegt: Loeki is pas twee jaar, en soms vindt Loeki spookjes leuk (gegiechel) en soms moet Loeki huilen (nog harder gegiechel). Maar we vragen in ieder geval of alle spookjes vanavond de kamer uit gaan.
Papa zegt: En morgen...
Loeki zegt: ...en morgen als Loeki weer wakker is spookjes dan mogen de spookjes de kamer weer in!
Dan komt het leukste gedeelte, we gaan midden in de kamer staan met onze armen wijd, draaien in de rondte en roepen: "En nu alle spoken de kamer uit, ook onder het bed vandaan!"
Eindelijk gaat Loeki dan haar bedje in en als laatste zeggen papa en mama samen nog een versje op:
's Avonds als ik slapen ga,
volgen mij veertien engeltjes na,
twee aan mijn hoofdeind,
twee aan mijn voeteneind,
twee aan mijn rechterzij,
twee aan mijn linkerzij,
twee die mij dekken,
twee die mij wekken
en twee die mij wijzen naar 's hemels paradijzen!
Het mooie van dit versje is dat Loeki's overgrootopa Cor het ook altijd opzegde voor oma Lia, zodat ook zij rustig kon gaan slapen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten