September: 35 maanden dl2

Loeki is een kindje dat duidelijkheid nodig heeft, en zoals alle kindjes, duidelijk grenzen. En soms worden papa en mama daar weer even mee geconfronteerd. Bijvoorbeeld bij haar nieuwe gastouder Natasja. Daar komen alleen jongetjes. Vooral Lars, het twee-jarige zoontje van Natasja, vindt Loeki nogal bedreigend. Dus steeds vaker geeft ze aan dat ze niet meer naar Natasja wil. En bij Natasja blijft ze stug op de bank zitten. Soms wil ze bijna mee doen met een spelletje, of moet ze toch lachen. En als Natasja haar dan ineens aankijkt, kijkt Loeki betrapt en zet ze weer een zielig gezichtje op. De draak! De maat is vol als ze op een ochtend thuis zichzelf zò over haar toeren maakt dat ze gaat spugen. Papa en mama worden erg boos en maken duidelijk dat ze hoog en laag kan springen, maar dat ze toch elke week op woensdag en donderdag naar Natasja gaat. Mokkend zit ze in de auto. Halverwege de ochtend belt Natajsa. Wat blijkt? Loeki is ineens een heel ander kind! Ze lacht en danst en dolt met Lars en geeft zelfs de hondjes eten uit haar hand! Gelukkig hebben we thuis geen behang…

Nog zo’n mooi voorbeeld. In mei begonnen we met zindelijkheidstraining. Na twee weken was ze zindelijk en na drie weken had ze er weer de brui aan gegeven. Mama had er genoeg van en op een mooie vrijdagochtend nam ze Loeki bij zich en zei: ‘Vanaf vandaag draagt Loeki geen luiers meer.’ Loeki ging uiteraard in haar brulstand en huilde de hele boel bij elkaar. Mama zei dat alle kindjes er aan moeten geloven, ook Loeki. Loeki vindt het een beetje eng en ze wil niet een grote meid zijn maar een klein leeuwtje. Mama zegt dat het toch moet, dus dat ze er één keer heel hard om mag huilen en dat het dan klaar is. Zo gezegd zo gedaan. Twee dagen later is mevrouw helemaal zindelijk...

Maar goed, terug naar de orde van de dag. Na haar fascinatie voor cijfers begint ze zich nu steeds meer in letters te interesseren. Het alfabet-lied is dan ook populair bij ons thuis. En ook de boekjes voor beginnende lezertjes. Als mama op een dag een boodschappenbriefje maakt, wil Loeki dat ook doen. Dus ze krijgt een gelinieerde blocnote en een pen. Tot onze grote verbazing schrijft ze, keurig op de regeltjes, in een soort geheimschrift (letters kunnen we het nog niet noemen) een boodschappenlijstje! En die moet uiteraard mee als we boodschapjes gaan doen…

September: 35 maanden dl1

Sinds Loeki 1 jaar is gaat ze met oma Lia of opa Bob naar de muziek- school. Vaste prik, op dinsdag- ochtend naar juf Freya, lekker dansen en zingen! Deze maand neemt juf Freya afscheid van de muziekschool met een hele leuke voorstelling over een verhaal van Grote Beer en Kleine Beer. Loeki is nogal onder de indruk maar zodra ze juf Freya haar cadeautjes mag gaan geven staat ze vooraan hoor! En het nieuwe seizoen begint ze met een nieuwe juf, juf Tanya! Voor Loeki is dit de laatste serie lessen. Omdat ze in november 3 wordt, gaat ze naar een andere groep. En die is niet meer op dinsdag. Mama is al druk bezig met het zoeken van een alternatief. Maar voor nu gaat ze nog elke dinsdag naar muziek. Omdat Dewi ook meegaat en ze om de beurten les krijgen, moet Loeki in de hal wachten tot ze aan de beurt is. Pianospelen is dan een leuke bezigheid. Ze gaat achter de piano zitten, spreidt haar vingertjes en drukt als een volleerd pianist met liefde de toetsen in. En dan natuurlijk ook nog even de reus (laagste toets) en het elfje (hoogste toets) en dan heeft madammeke haar performance er weer op zitten.

De discussie over 1 of 2 sponge bobjes komt weer naar boven borrelen. Met een superlief gezicht (nog net geen knipperende wimpertjes) en een heel lief stemmetje vraagt Loeki of ze er écht niet nog ééntje mag... Ze ziet mij twijfelen en zegt dan: 'Nou mam, wat denk je er van?'

Loeki is al groot hoor. Al heel erg groot. Ze is al zó groot, dat papa en mama zich nergens meer mee hoeven te bemoeien. En als je dan toch je (ongevraagde) mening wil geven, dan zegt ze gewoon:"Màmà, nou niet meer praten hoor!"

Over groot worden gesproken, Loeki heeft een écht Prinsessenbed! Met aan het voeteneind en aan het hoofdeinde een kroontje! Mama heeft hem mooi wit geschilderd en de bolletjes op de kroontjes zijn uiteraard van goud. Loeki heeft nu geen slaapzak meer aan, maar slaapt in haar pyama onder een echt dekbed op een echt peuterkussen.
En Loeki is ook al zo groot dat ze zelf haar rits van haar bodywarmer kan vastmaken. Mama en papa waren super onder de indruk toen ze dat zagen. En Loeki supertrots natuurlijk, ze paradeerde nog een extra rondje door de kamer…